Boekenweek 2023
Voor de liefhebber van zacht of zomers weer is maart waarschijnlijk geen al te geliefde maand. Hoewel de metrologische winter voorbij is, roepen grijze luchten en natte sneeuw nou niet direct associaties met het aanstaande voorjaar op. En toch. Toch voorziet maart in een week waarin geen zomermaand voorziet en die week – de boekenweek – is vanochtend begonnen!
Zoals ieder jaar verschijnen er rond de boekenweek tal van nieuwe titels. Dit jaar zijn er nieuwe romans van Alex Boogers, J.M. Coetzee, Niccolo Ammaniti en Margaret Atwood. Van Nobelprijswinnaar Romain Rolland is het eerste deel van zijn romancyclus Jean-Chrisophe vertaald, van Antjie Krog verscheen de juichend ontvangen bundel Plundering. Er zijn Siciliaanse brieven van Geerten Meijsing, er is een nieuw dagboek van Mensje van Keulen. En dan hebben we het nog niet eens over het boekenweekgeschenk van Lize Spit en het boekenweekessay van Raoul de Jong gehad … Omdat het onmogelijk is om recht te doen aan al die nieuwe titels, beperken we ons tot drie favorieten.
Bij Van Oorschot is het tweede deel in de dagboekenreeks van J.J. Voskuil verschenen. In Capitulatie vlucht Voskuil na het opgeven van zijn kweekschoolbaan in Groningen terug naar Amsterdam. Hij accepteert een pretentieloze baan bij het Bureau en blijft ondertussen onvermoeibaar doorschrijven. Waar Bijna een man, het eerste dagboekdeel, op last van zelfcensuur en de schaar van zijn vrouw nog incompleet was, volgt Capitulatie de brontekst op de voet. Ontluisterende anekdotes, academische gossip, steeds fellere echtelijke botsingen en een genadeloze zelfontmanteling zonder weerga – smullen dus.
Quizvraag: Wat is ‘de slechtste roman sinds de uitvinding van de drukletter?’ Antwoord: Minder dan niks, het boek waarmee Bret Easton Ellis in 1985 debuteerde. Althans: die mening was de criticus van The Washington Post indertijd toegedaan. Of het de 23jarige Ellis ook maar iets kon schelen valt te bezien. Minder dan niks werd een onverbiddelijke bestseller en Ellis’ reputatie als duistere kroonprins van Generatie X was gevestigd. 33 jaar later blikt Ellis in Scherven terug op zijn jeugd en de tijd dat hij aan Minder dan niks werkte. Dit is niet de plek voor een afgewogen oordeel of een grondige analyse, daarom alleen een waarschuwing: Wie aan Scherven begint is reddeloos verloren. Dit doodenge en diepweemoedige boek eist alle aandacht op en dwingt loepzuivere concentratie af. U bent gewaarschuwd.
Tot besluit. Het hele jaar door is er vraag naar boeken die op het punt van verschijnen staan. Voorpret, een vrolijk soort ongeduld, lichte teleurstelling als het boek van een geliefde schrijver opnieuw is uitgesteld – niets menselijks is de lezer vreemd. En gelukkig maar.
De afgelopen maanden was er één titel waar bijna wekelijks naar werd geïnformeerd: de nieuwe roman van Michel Houellebecq. Het heeft eventjes geduurd maar sinds vanochtend ligt Vernietigen in grote stapels bij de Bengel. Het werk van Houellebecq-vertaler Martin de Haan zit erop, het werk van de Houellebecq-lezer kan beginnen. Weer of geen weer.
Wij wensen iedereen een mooie boekenweek toe!
Even uitgelezen? Geen paniek!
In het Dordrechts Museum is tot 3 september Het oog van Jan Veth te zien, de eerste grote overzichtstentoonstelling over de in Dordrecht geboren schilder en kunstcriticus Jan Veth (1864-1925). De catalogus en de heruitgave van Johan Huizinga’s biografie zijn inmiddels verschenen.
In 2018 verscheen Normale mensen, de tweede roman van de jonge schrijfster Salley Rooney. Dat was een zeer meeslepend boek over liefde, macht en klasse. We zeggen het niet graag maar de serie die een paar jaar later volgde was nóg beter. Oordeel vooral zelf, NPO+ heeft de serie online gezet.